هر روز صبح تا ظهر وقتم رو اختصاص دادم به پسرم. هرکسی از هر جایی که بخواد بیاد هم صبحا قبول نمیکنم. هرروز میرم بهشت زهرا... جایی که 2 سال آخر زندگیشو می گذروند خونه خاله اش بود که خارج از کشور بود خونه خودمون طبقه چهارمه بعد از مریض شدنش نمی تونست 4 طبقه رو با پله رفت و آمد کنه برای همین اومد این جا از حوزه می اومدن خونه بهش درس می دادن این قد دستش ضعیف شده بود که نمی تونست درست چیزیو بنویسه حنجره مصنوعی براش گذاشته بودن... برای یه جوونی که فقط متولد 71 بود و 19 سال داشت! اینا حرفای مادرش بود!
